Chcieliby, żeby ich cierpienie znalazło uhonorowanie w obchodach państwowych.

GALERIA

Wieczna pamięć ofiarom Sybiru! Chcieliby, żeby ich cierpienie znalazło uhonorowanie w obchodach państwowych

Mszą świętą w kościele św. Wojciecha w Morzysławiu, a następnie złożeniem kwiatów pod tablicą pamiątkową Sybiraków, z okazji 82. rocznicy agresji sowieckiej na Polskę, uczczono dziś pamięć naszych rodaków zesłanych na Sybir. – „Ziemia przepojona krwią naszych przodków milczy, o pomoc do nieba nie woła, ale o zbrodnie i cierpienia narodu pamiętać musimy, a jeśli zapomnimy kamienie wołać będą!” – cytowała Maria Pawłowska, prezes ZO Związku Sybiraków w Koninie.

– Obelisk ten przypomina o okrucieństwach II wojny światowej, a nam Sybirakom o tragicznych dniach, które były wynikiem porozumienia między ministrami spraw zagranicznych Rosji Sowieckiej i Niemiec (Pakt Ribbentrop Mołotow) – mówiła Maria Pawłowska. – Polska miała być rozgromiona, wytarta z mapy świata, a Polacy podporządkowani agresorom mieli być tanią siłą roboczą, niewolnikami, podludźmi. W wyniku wywózek około 1 350000 Polaków znalazło się na ziemi cierpień. Do kraju nigdy nie powróciło około 20 procent, czyli 280 tysięcy ofiar kryje tamta ziemia!

Prezes podkreśliła, że dla Sybiraków, którzy są żywą lekcją historii tamtych okrutnych dni bardzo ważna jest pamięć. – Parafrazując słowa księdza Jana Twardowskiego, chciałoby się powiedzieć spieszmy się słuchać Sybiraków, tak szybko odchodzą. I mamy jeszcze jedną prośbę. Rocznice powstań: styczniowe, listopadowe, warszawskie, w getcie, Poznań’ 56, wybuch i zakończenie II wojny światowej, mają charakter obchodów państwowych. Sybiracy tego się nie doczekali. Dlaczego? Trudno powiedzieć. Apelujemy do władz wyższego i niższego szczebla, żeby i nasze cierpienia znalazły uhonorowanie w obchodach państwowych, a my żebyśmy byli zapraszani jako kombatanci. Cytując klasyka: „Nam się to po prostu należy”. Wieczna pamięć ofiarom Sybiru – zakończyła prezes.

Anna Chadaj